แค่พูดว่า

ฉันยืนอยู่ตรงที่เดิม เวลานี้

ทุกอย่างก็ยังดูคล้ายๆเดิม แต่ไม่มี

คำว่ารัก รักจากฉันไป

เหลือไว้ คือใจเก่าสีจาง

คำว่ารักกลายเป็นช่องว่าง ที่มากั้นกลาง

ระหว่างเธอและฉัน รอเพียงเวลาเท่านั้น

ราวกับความฝันที่มันอ้างว้าง

แค่พูดว่าลาก่อน ทำไมมันยากอย่างนี้

อยากบอกเธอว่าโชคดี แค่นี้ยังพูดไม่ไหว

เก็บคำว่าลาก่อน เอาไว้ในใจนี้ถึงเมื่อไหร่

ต่อให้เจ็บก็ต้องฟื้น ไม่มีทางอื่นใช่ไหม

แค่คำคำเดียว เมื่อไหร่จะกล้าพูดมันออกไป

ใกล้แต่ทำไมเหมือนหัวใจ ช่างห่างไกล

เหมือนเพลงทึ่ร้องเพียงให้ถึง ท่อนสุดท้าย

คำว่ารัก รักจากฉันไป

เหลือไว้ คือใจเก่าสีจาง

คำว่ารักกลายเป็นช่องว่าง ที่มากั้นกลาง

ระหว่างเธอและฉัน รอเพียงเวลาเท่านั้น

ราวกับความฝันที่มันอ้างว้าง

แค่พูดว่าลาก่อน ทำไมมันยากอย่างนี้

อยากบอกเธอว่าโชคดี แค่นี้ยังพูดไม่ไหว

เก็บคำว่าลาก่อน เอาไว้ในใจนี้ถึงเมื่อไหร่

ต่อให้เจ็บก็ต้องฟื้น ไม่มีทางอื่นใช่ไหม

แค่คำคำเดียว เมื่อไหร่จะกล้าพูดมันออกไป

แค่พูดว่าลาก่อน ทำไมมันยากอย่างนี้

อยากบอกเธอว่าโชคดี แค่นี้ยังพูดไม่ไหว

เก็บคำว่าลาก่อน เอาไว้ในใจนี้ถึงเมื่อไหร่

ต่อให้เจ็บก็ต้องฟื้น ไม่มีทางอื่นใช่ไหม

แค่คำคำเดียว เมื่อไหร่จะกล้าพูดไป

ต่อให้เจ็บก็ต้องฟื้น ไม่มีทางอื่นใช่ไหม

แค่คำคำเดียว แค่ใครสักคนกล้าพูดมันออกไป

แค่พูดว่าลาก่อน