ปากหนัก

เคยมีโอกาสบอก ไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง

แค่คำๆเดียว รักเธอสั้นๆ ฉันยังไม่กล้าเผยใจ

แล้วเขาก็มาบอกว่ารักเธอแค่ไหน

ได้เห็นว่าเขาคว้ามือเธอไป ต้องมองเธอทั้งน้ำตา

ยิ่งเคยสนิทใกล้ชิดเท่าไร ยิ่งหวั่น ยิ่งไหว มากกว่า

น่าเจ็บใจ เจ็บใจ ตัวเองเหลือเกิน...

ถ้ากล้าบอกรัก วันนี้คงไม่ต้องคอยยืนหลบตา

คิดแล้วรู้สึกชา เข้าไปในหัวใจ

อยากบอกก็สาย ต้องโทษตัวเอง ปากหนักไม่พูดไป

ทำได้แค่เจ็บ ไม่มีสิทธิ์พูดเลย

ยังจำทุกฉากที่เรานั้นดีต่อกัน

ภาพเธอและเขา ซ้อนแทนที่มันทิ่มแทงในใจทุกที

ถ้ามีโอกาสอีกสักครั้งในวันนี้

จะเผยให้รู้ทุกคำที่มี ไม่ยอมให้เขาพูดแทน

ยิ่งเคยสนิท ใกล้ชิดเท่าไร ยิ่งหวั่นยิ่งไหวมากกว่า

น่าเจ็บใจตัวเองเหลือเกิน

ถ้ากล้าบอกรัก วันนี้คงไม่ต้องคอยยืนหลบตา

คิดแล้วรู้สึกชา เข้าไปในหัวใจ

อยากบอกก็สาย ต้องโทษตัวเอง ปากหนักไม่พูดไป

ทำได้แค่เจ็บ ไม่มีสิทธิ์พูดเลย

ถ้ากล้าบอกรัก วันนี้คงไม่ต้องคอยยืนหลบตา

คิดแล้วรู้สึกชา เข้าไปในหัวใจ

อยากบอกก็สาย ต้องโทษตัวเอง ปากหนักไม่พูดไป

ทำได้แค่เจ็บ ไม่มีสิทธิ์พูดเลย

ทำได้แค่เจ็บ ก็อยากไม่พูดเอง