อาย

ท้องทะเลท้องฟ้ามีเพียงแค่เรา ท่ามกลางหาดทรายขาว

แสงดวงดาวพร่างพราว ประกายสวยงาม

ดั่งบนสวรรค์เปิดทาง ให้คนอ้างว้างอย่างฉัน

บอกความในใจให้เธอได้ฟัง โอกาสอย่างนี้ ต้องพูดไป

ว่าทั้งหัวใจ มีแต่เธอนั้น

อยากให้เชื่อกัน พยานคือฟ้าที่เฝ้าดู

แล้วเธอคิดอย่างไรเมื่อได้รู้บอกที

อยากฟังจากปากเธอ

หากเธอก็รัก เธอก็รู้สึกดี ๆ เหมือนกัน

แต่เธอก็เขินอายอย่างนั้น ที่จะต้องพูดมา

แค่ร้องว่าอ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา ก็พอ

และฉันจะขอเป็นคนนั้นที่ดูแลหัวใจ

ไม่เคยบอกรักใครคนไหนเพิ่งจะมีแค่เธอ

และฉันก็อ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา เหมือนเธอ

แค่เพียงเท่านี้เป็นอันเข้าใจ

ฉันไม่เคยพูดความในใจที่มีกับเธอเลยสักครั้ง

เพราะทั้งเขินทั้งกลัวที่จะพูดไป

ถ้าปล่อยคืนนี้ผ่านไป เก็บความรักไว้อย่างนั้น

ก็คงไม่รู้ว่าใจตรงกัน โอกาสอย่างนี้ ต้องพูดไป

ว่าทั้งหัวใจ มีแต่เธอนั้น

อยากให้เชื่อกัน พยานคือฟ้าที่เฝ้าดู

แล้วเธอคิดอย่างไรเมื่อได้รู้บอกที

อยากฟังจากปากเธอ

หากเธอก็รัก เธอก็รู้สึกดี ๆ เหมือนกัน

แต่เธอก็เขินอายอย่างนั้น ที่จะต้องพูดมา

แค่ร้องว่าอ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา ก็พอ

และฉันจะขอเป็นคนนั้นที่ดูแลหัวใจ

ไม่เคยบอกรักใครคนไหนเพิ่งจะมีแค่เธอ

และฉันก็อ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา เหมือนเธอ

แค่เพียงเท่านี้เป็นอันเข้าใจ

หากเธอก็รัก เธอก็รู้สึกดี ๆ เหมือนกัน

แต่เธอก็เขินอายอย่างนั้น ที่จะต้องพูดมา

แค่ร้องว่าอ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา ก็พอ

และฉันจะขอเป็นคนนั้นที่ดูแลหัวใจ

ไม่เคยบอกรักใครคนไหนเพิ่งจะมีแค่เธอ

และฉันก็อ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา เหมือนเธอ

แค่เพียงเท่านี้เป็นอันเข้าใจ