แอบเหงา

ทำตัวตามสบายเหมือนเช่นทุกทีไม่มีทุกข์ร้อนอะไร

พอดนตรีบรรเลงเพลงที่คุ้นเคยเราเองก็ยังร้องไป

ยิ้มคล้ายๆไม่เป็นไรสักหน่อย

แต่พอมองดูคนที่เขามีใคร

แม้ว่าผู้คนจะรายล้อมอยู่ยังเผลอเหงาในใจ

เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนที่เป็นของเรา

เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนนะที่รักเรา

เท่านี้ที่ต้องการขอเกินไปตรงไหน

เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนที่เคียงข้างเรา

แค่อยากจะมีคนที่ทำให้ใจไม่ต้องเหงา

ไม่รู้ต้องเมื่อไหร่เหมือนมันยังห่างไกล

นาฬิกาเวลาพึ่งจะเที่ยงคืนผู้คนก็มากมาย

พอดนตรีบรรเลงเพลงให้เต้นกันใครๆเขาก็เต้นไป

ยิ้มและทักทายกับคนรู้จักแต่คงไม่มีใครลึกซึ้งใจเรา

ทั้งที่ผู้คนก็รายล้อมอยู่ยังเผลอนึกเบาๆ

เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนที่เป็นของเรา

เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนนะที่รักเรา

เท่านี้ที่ต้องการขอเกินไปตรงไหน

เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนที่เคียงข้างเรา

แค่อยากจะมีคนที่ทำให้ใจไม่ต้องเหงา

ไม่รู้ต้องเมื่อไหร่เหมือนมันยังห่างไกล

เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนที่เป็นของเรา

เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนนะที่รักเรา

เท่านี้ที่ต้องการขอเกินไปตรงไหน

เมื่อไหร่จะมีใครใครสักคนที่เคียงข้างเรา

แค่อยากจะมีคนที่ทำให้ใจไม่ต้องเหงา

ไม่รู้ต้องเมื่อไหร่เหมือนมันยังห่างไกล

ไม่รู้ต้องเมื่อไหร่เหมือนมันยังห่างไกล