Kopya Kalpler

Kopya kalpler

gözlerin önünde parlamakta bir fener ve

İhtirasla süslenen bir gelecek önüme konulan

Gülmek, ağlamak seçimlerim

Hangi şıkta mola verendim?

Ayazlarında terleyendim

Saçmalık bu his ve geriye dönüşü yok

Pis bir şakaya maruzum

ve hecelerimde kimi zaman aruzum

Anca buldum arzularımı

arz-talep mi bilmem

Hep bu farzla yaşanılır mı?

Ben ne istedim ki

önüme koydular bu kuklayı

Ve zor günümde hor görüldüm

kor bir aleve ben gömüldüm

Hislerimde çürüdüm artık anla

kopya kalbim çok çizildi

kaprisinden bezdi

Adamın anca gizli bir kaçak

suç işlemiş ve izini bulamamışlar

İşte şimdi pişti oldun

Yokluğun bir ölüme benzetildiği

Şiir tadında varlığın bir saçmalıkmış

Acil anladım anca topladım

kanca sapladım bu acıya

Bir el olsun ben de ateşi bastım

Kurut bu dereyi sen kolaysa

gözlerim yine de parçalı bulutlu

Anlamın da uludur

aşkın gözleri hep sulu mudur?

Hakkı bu mudur?

Sadakatin güvenimin sonu mudur?

Sen kaderdin

Tacizin aşikar

sadece bana mahsus değil yok

olma seansların

Yağmur sakladı gözyaşlarımı

kopya kalplere damladım dam dam

Güvence verme bana bir kez de olsa

Çok yanılmış insanın leşine ağıdı yazmışım

ne olsa ben alışmışım

Bu forsa geriye saydı

bitime az mı kaldı?

Başlamak hataydı

başlayamamaksa ızdırap

Aşka verdiğim resitalimde

sendin sazıma mızrap

Yendim huyumu ya Rab

Hapis yatan bir ben değildim

dostlarım da vardı köşeye sinmiş

af paraf çekildi seçildi taraf.

Ve ben tuhaf ithaflar ettim

yarına elverişli koşula koşabilirdim

Boşa mı yandı kırmızı güller?

Neyse boşver

Sagopa kopyalanamaz

ender olsa bulunamaz bir diğeri

Hücrelerimin her biriydi kanserin yemi

Parçalanmiş bir satırbaşı

ve nokta konmuş dizelerin son

elvedası bugüne bir ithaf

Bence çok tuhaf bir işkence

baş ucumda aşkın çalar saati

Kopya kalpler uyku böldü...