ปลิว

ได้เพียงแต่ยืนอยู่ไกลๆ

ได้เพียงแต่มองจากในเงา

เฝ้าดูเรื่องราวผู้คนล้อมรอบตัวเธอ

ไม่เคยมีฉันอยู่ในนั้นและคงไม่มีวันนั้นเลย

ฉันทำได้เพียงให้ความฝันปลอบใจในค่ำคืน

แค่เฝ้ามองแค่ชื่นใจแค่ยิ้มผ่านลมฟ้าไป

เผื่อเธอรับรู้เผื่อเธอจะมองมาสักครั้งหนึ่ง

อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ

บอกให้เธอฟังไม่ได้สักคำ

เปล่งได้แค่เสียงเบาๆในยามลำพัง

ว่าฉันรักเธอฉันรักเธอ

อยากให้ได้ยินคำในหัวใจแต่มันคงเบาไปไม่ถึงเธอ

หนึ่งคำว่ารักคงปลิวไปตามแรงลม

ก่อนถึงใจเธอแล้วก็คงสลายไป

แม้มันจะมีอยู่บางครั้งที่เราเผอิญได้ใกล้กัน

สายตาจากเธอก็มองข้ามผ่านไปอยู่ทุกที

แค่เฝ้ามองแค่ชื่นใจแค่ยิ้มผ่านลมฟ้าไป

เผื่อเธอรับรู้เผื่อเธอจะมองมาสักครั้งหนึ่ง

อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ

บอกให้เธอฟังไม่ได้สักคำ

เปล่งได้แค่เสียงเบาๆในยามลำพัง

ว่าฉันรักเธอฉันรักเธอ

อยากให้ได้ยินคำในหัวใจแต่มันคงเบาไปไม่ถึงเธอ

หนึ่งคำว่ารักคงปลิวไปตามแรงลม

ก่อนถึงใจเธอแล้วก็คงสลายไป

อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ

และอยากให้เธอได้ยิน(ได้ยิน)

ว่าฉันรักเธอฉันรักเธอ

อยากให้ได้ยินคำในหัวใจแต่มันคงเบาไปไม่ถึงเธอ

หนึ่งคำว่ารักคงปลิวไปตามแรงลม

ก่อนถึงใจเธอแล้วก็คง

อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ(เป็นหมื่นล้านคำ)

บอกให้เธอฟังไม่ได้สักคำ

เปล่งได้แค่เสียงเบาๆในยามลำพัง

ว่าฉันรักเธอฉันรักเธอ

อยากให้ได้ยินคำในหัวใจแต่มันคงเบาไปไม่ถึงเธอ

หนึ่งคำว่ารักคงปลิวไปตามแรงลม

ก่อนถึงใจเธอแล้วก็คงสลายไป