Taraza

كەچ بولدى ،

ئەيسا ئاكام كەچلىك بازاردا يەنە مەس بولدى،

بوران چىقتى كۆزۈڭنى يۇم ئۆيگە كېتىىش تەس بولدى،

يېشىڭنى سۈرت دەپ ھۈردەپ پەش قىلاتتى ئەتراپتىكىلەر،

باققان كىشى كۆزىنى ئەپ قاچاتتى ئۇ سەۋر ياكى نىجات تىلەر،

ساڭىمۇ نۆۋەت كېلەر ئىلاجىم دەپ ئويلايتى ئۇ كۆڭلى ئىچىدە،

كېيىنكى دەقىقىدە ئىنكار قىلدى مۇھەببەتنىڭ كۈچىدە،

كونا يېڭى ھېكايىدىن ئېغىز ئاچاتتى تۆت گەپنىڭ ئۈچىدە ،

يېڭى ھىكايە بوپ تارقىلاتتى چاشقان باسقان كوچىدا،

ھەممە ھېسسىياتنى يوشۇرالىسا ئىنسان دەپ ئاتىلامدۇ،

ياكى تالادا كۈلكە چىراي ئۆيدە ئىسمىنى يىغلاپ تۇرۇپ يادىلامدۇ

ۋاقىت تايغىنىنى قويىۋەتسەڭ يايلىقىڭدا ئۇنىڭ تەبەسسۇمى ئۇنتۇلامدۇ

لىكىن قىسەم قىلىمەن مەن بىلىمەن كۆڭلۈڭ ئېچىشتىمۇ خو بولامدۇ

يامغۇر تامچىسى ھۆل قىلاتتى ئىچ تېشىمنى ،

كۈندە ئاخشام توۋلاپ ئاۋارە قىلاتتىم سىردىشىمنى ،

قايتىپ كەل دەپ ۋارقىرايمەن ھەر ئاخشام سۈرت يېشىمنى

ئۆلۈپ كەتسەم ئاق رەڭدە سىرلاپ قوي گۆر تېشىمنى.

夜晚降临，

他在买醉，

起风了，

周围的人警告他不要哭

，他们的眼神都在逃避着他，

“希望你也遇到不幸”他心里想，

可他充满爱的心不会让他说出这句话

，三番五次提起新旧故事，

要在外面嬉皮笑脸回家哭？

他的容貌会随着时间消失吗？

我发誓不会的，

我在雨中洗涤着灵魂，

我在祷告，

我想让你擦除我脸上的泪痕，

如果我SI了请把我的墓碑染成白色。