เด้ง

เป็นเด็กบ้านนอก หัวเเต่ใหญ่ขึ้นมา

อายุสิบสี่ สิบห้า กะออกหาเลาะบ้าน

เสียงเพลง เสียงลำ มันอยู่ในสันดาน

เสียงพิณ เสียงเเคนเเล่นเเต ขับขาน

ถ้าบ่ใด้ออกนอกบ้าน โอ้ย กินข้าวบ่ลง

ปากบ่เเดง หนูกะบ่มีเเฮงยาง

ถ้าบ่ใดเต้นหน้าฮ้าน หนูกะบ่มีเเฮงใจ

ผู้ใดสิว่า หนูดื่อ บ่ใส่ใจ

ผู้ใดสิว่า เฮาเเรด บ่สนใจ

บ่ใดขอเงินใช้ ขอเฮ็ดตามใจตัวเอง

พวกเฮา มาเด้ง เด๊ง เด้ง เด้ง

ดนตรีบรรเลง มาเด้ง ให้สะใจ

พวกเฮามาเด้า เด้า เด๊า เด้า เด้า

ชีวิตของเฮา โสภา กว่าใครใคร

อย่ามัวนั่งเศ้า มาเด้งมาเด้า ให้สะใจ

เสียงรถเเห่ มันดังตึ้มตื้ม กะหึมใจ

สาววัยรุ่น ยุคใหม่

มาเด้งใส่ เสียงเพลง