ทั้งรู้ก็รัก

ทั้งรู้ก็รัก

รู้ รู้เธอนั้นมีคู่ใจ ไยจึงไม่ลืมเธอ

เพราะด้วยเหตุใด ใจฉันยังพร่ำเพ้อ

เฝ้าละเมอ ไม่ลืมแม้วันคืนเดือนผ่าน

ใจฉันยังรำพึงถึงเธอ

สิ่งที่เคยสัมผัส ยังจำยึดมั่น

ตราตรึง ยังฝังอยู่กลางใจ

รู้ รู้เธอนั้นมีเจ้าของ มองฉันได้แต่มอง

ถึงจะอย่างไร มันก็เป็นสุขใจ

สุขชั่วคราว ก็ยังก็ยังยังดีเสียกว่า

ใจฉันต้องมลายเพราะตรม

หยุดระทมขมขื่น เก็บเอาความหวานชื่น

จุนเจือ ความรักแก่ดวงใจ

รักนั้นยังอยู่เต็มหัวใจ

ไยนะทำไมถึงคงอยู่

จิตใฝ่ฝันถึงเธอ ไม่ลืมเสียที

เต็มปรี่ด้วยความรักเธอ

รู้ รู้ใจฉันมันก็รู้ ยังฝืนสู้ความจริง

แม้จะห้ามใจ ใจฉันทำไม่รู้

เบื่อฝืนใจต้องยอม ให้ใจคิดถึงเธอ

ตัวฉันต้องยินยอมแพ้พ่าย

ปล่อยให้ใจฝันใฝ่ รักเธอไม่หน่าย

เต็มใจ ใจฉันพ่ายใจเธอ

รู้ รู้เราต้องห้ามใจ

หยุดใจรักเธอ

สุดเจ็บใจ เราต้องแพ้พ่าย

ปล่อยใจรักเธอ

รู้ รู้ใจฉันมันก็รู้ ยังฝืนสู้ความจริง

แม้จะห้ามใจ ใจฉันทำไม่รู้

เบื่อฝืนใจต้องยอม ให้ใจคิดถึงเธอ

ตัวฉันต้องยินยอมแพ้พ่าย

ปล่อยให้ใจฝันใฝ่ รักเธอไม่หน่าย

เต็มใจ ใจฉันพ่ายใจเธอ