รั้ง

เบิ่งตาเดียวกะฮู้ ว่าอ้ายบ่คือเก่า น้องกินข้าวบ่ได้กินหญ้า

เด็กน้อยหัวส่ำกำปั้น ยังฮู้ว่าอ้ายทำท่า เล่นละครตบตาว่ายังฮักกัน

บ่ปากย้อนบ่อยากผิดกัน อยากให้มันจบๆไป หวังว่าอ้ายอาจสิคิดได้สักมื้อนึง

แต่ยิ่งเสยอ้ายกับยิ่งได้ใจ เห็นน้องเป็นควายโตนึง บ่เคยคิดถึงว่ามันฮู้สึกจั่งได๋

*หลูโตนซาตมันแหน่คนที่มันฮักแต่เจ้า บ่ปากบ่เว้า

บ่แม่นเจ็บบ่เป็น

ไผสิเว้าว่าอ้ายบ่ดี

น้องกะเถียงแทนคอเป็นเอ็น อย่าเลือดเย็นกับน้องคักหลาย ได้บ่

ฟ่าวแหล่นตำหน้าตำหลัง อยากได้หยังกะฟ่าวหาให้ ฮักเบิดใจ

ฮู้จักบ่...