นานเท่าไร

รักที่ผ่าน ผ่านเข้ามา

ช้ำทุกอย่าง ต้องเจ็บอยู่ทุกครา

ทำร้ายกันไป ก็เจ็บอย่างที่แล้วมา

ยิ่งฝืนเรื่องราว ยิ่งทำไปยิ่งเหนื่อยล้า

แต่ฉันยังรอ ยังคงรออยู่

กี่ครั้งความจริง ทุกสิ่งต้องทิ้งไป

ยิ่งรักเท่าไหร่ ยิ่งทำไปยิ่งเจ็บช้ำ

และยิ่งห้ามน้ำตาเท่าไหร่ มันก็ยิ่งรินไหล

ไม่รู้ทำไม ก็ยังคงตามหา

เป็นรักทรมาน ที่ยังต้องการที่จะตามหา

ถึงแม้มีน้ำตา ฉันยังจะไขว่คว้าเอามากอดไว้

จะต้องช้ำก็เข้าใจ แต่จะเป็นอย่างนี้ไปนานเท่าไรก็ไม่รู้

ไม่อยากเป็นคนเฝ้าดู และไม่รู้ว่าใครอยู่ในรักของเธอ

ไม่ว่าฉันจะละเมอ หรือพร่ำเพ้อในใจว่ามีเธออยู่ตรงนี้