ไอ้บ้าเอ๊ย

ตะเกียกตะกายทุ่มเท เท่าไหร่ก็คงไม่มีความหมายเลยสักที

ต่อให้ทำแทบตาย ก็ยิ่งไกลยิ่งเดินต่อไปยิ่งไปไม่ถึงเธอเสียที

เตือนตัวเองทุกทีที่เธอผ่านมา ทุกคราที่เธอสบตาส่งยิ้มมาหากัน

พอกันที่เลิกทำอะไรให้ใจต้องเจ็บ มันดีอยู่แล้วเมื่อที่ตรงนั้นไม่มีเรา

แต่ก็ยัง～ไม่เคยจะพออีกหัวใจ

ก็ยังจะวนจะเวียนจะวอจะเเวจะวุ่นจะวายใกล้เธอทุกที

โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย! ไอ้ใจตัวดี ก็เป็นอย่างเนี๊ยทั้งปีไม่ยอมเข็ด

ก็เลยต้องเจ็บ ซํ้า ซํ้า แบบเดิม ยํ้า ยํ้า

อย่างนี้ทุกวันเรื่อยไป

โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย! ไม่เคยจะหยุด หยุดทำตัวเองให้เดือนร้อน

แล้วใจก็พังต่อไป ไม่รู้ต้องโทษใคร โทษใจ...ที่บ้าเองงง

พอมันควรจะพอมันควรจะพอเสียที

บอกใจว่าพอมันควรจะพอมันควรจะพอซักที

พอเราต้องพอเราต้องพอเสียทีท่องไว้ในใจ

แต่ก็ยัง～ไม่เคยจะพออีกหัวใจ

ก็ยังจะวนจะเวียนจะวอจะเเวจะวุ่นจะวายใกล้เธอทุกที

โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย! ไอ้ใจตัวดี ก็เป็นอย่างเนี๊ยทั้งปีไม่ยอมเข็ด

ก็เลยต้องเจ็บ ซํ้า ซํ้า แบบเดิม ยํ้า ยํ้า

อย่างนี้ทุกวันเรื่อยไป

โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย! ไม่เคยจะหยุด หยุดทำตัวเองให้เดือนร้อน

แล้วใจก็พังต่อไป ไม่รู้ต้องโทษใคร โทษใจ...ที่บ้าเองงง

วันทุกวันที่ผ่านไป วันทั้งวันที่ล่วงเลย

ยังไม่เคยจะหยุด ยังคิดยังวนยังเวียน

ยังวอยังแวยังตอ ยังแยยังทำซั้าๆ เดิมๆทุกที

ยังไม่เคยจะพอ ยังรอแต่เขาทุกที

เธอก็ไม่รับไม่รู้ ไม่สงไม่สัยไม่เคยจะแคร์

แม้เราจะทำอะไรจะท้อ จะแท้จะทนจะทุ่มจะเทเจ็บใจ

จนเป็นบ้า อีกไม่นานคงเป็นบ้า

ถ้าเป็นอย่างเนี้ย บ้า บ้า บ้า บ้า

โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย! ไอ้ใจตัวดี ก็เป็นอย่างเนี๊ยทั้งปีไม่ยอมเข็ด

ก็เลยต้องเจ็บ ซํ้า ซํ้า แบบเดิม ยํ้า ยํ้า

อย่างนี้ทุกวันเรื่อยไป

โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย! ไม่เคยจะหยุด หยุดทำตัวเองให้เดือดร้อน

แล้วใจก็พังต่อไป ไม่รู้ต้องโทษใคร โทษใจ...

โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย! ไอ้ใจตัวดี ก็เป็นอย่างเนี๊ยทั้งปีไม่ยอมเข็ด

ก็เลยต้องเจ็บ ซํ้า ซํ้า แบบเดิม ยํ้า ยํ้า

อย่างนี้ทุกวันเรื่อยไป

โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย! ไอ้ใจตัวดี ก็เป็นอย่างเนี๊ยทั้งปีไม่ยอมเข็ด

ก็เลยต้องเจ็บ ซํ้า ซํ้า แบบเดิม ยํ้า ยํ้า

อย่างนี้ทุกวันเรื่อยไป

โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย!