อวสาน

เสียงกระซิบ จากคนคนนั้น คนที่ทำให้ฉัน ตื่น

ยังคงคิด ยังคงคิดถึง จมอยู่กับความลึกซึ้ง

ดอกไม้ ที่เคยให้เธอ บทเพลง ที่เราคุ้นเคย

ถนน ที่เราร่วมเดิน

ทุกฉากทุกตอนได้หายไป ไม่มีบทเขียนที่งดงามอันใด

ไม่มีดั่งบทละคร ที่อวสานแล้วลงเอยกัน ท่ามกลางดอกทานตะวัน

ไม่มีบทกวี ความรักบางครั้งบางทีก็เกินหยั่งถึง

มีก็แต่ความเป็นจริง มีฉันและเธออารมณ์และความรู้สึก

เหตุผล นั้นยังเลือนลาง ดอกไม้ คงยังไม่บาน

เสียงกระซิบ จากคนคนนั้น คนที่ทำให้ฉัน ตื่น

ยังคงคิด ยังคงคิดถึง จมอยู่กับความลึกซึ้ง

ดอกไม้ ที่เคยให้เธอ บทเพลง ที่เราคุ้นเคย

ถนน ที่เราร่วมเดิน

ทุกฉากทุกตอนได้หายไป ไม่มีบทเขียนที่งดงามอันใด

ไม่มีดั่งบทละคร ที่อวสานแล้วลงเอยกัน ท่ามกลางดอกทานตะวัน

ไม่มีบทกวี ความรักบางครั้งบางทีก็เกินหยั่งถึง

มีก็แต่ความเป็นจริง มีฉันและเธออารมณ์และความรู้สึก

เหตุผล นั้นยังเลือนลาง ดอกไม้ คงยังไม่บาน

ทุกฉากทุกตอนได้หายไป ไม่มีบทเขียนที่งดงามอันใด

ไม่มีดั่งบทละคร ที่อวสานแล้วลงเอยกันท่ามกลางดอกทานตะวัน

ไม่มีดั่งบทกวี ความรักบางครั้งบางทีก็เกินหยั่งถึง

มีก็แต่ความเป็นจริง มีฉันและเธออารมณ์และความรู้สึก

เหตุผล นั้นยังเลือนลาง ดอกไม้ คงยังไม่บาน

เธอฉัน นั้นยังเลือนลาง ดอกไม้ คงยังไม่บาน