เมาบ่ลืม

นั่งกำขวดเหล้าขาว สองซาวสี่สิบดีกรี

รินลงโจก จักโบกถี่ๆ

เพื่อให้ฤทธิ์ ดีกรีล้างใจ

อาศัยเอาความเมา พอให้มันบรรเทาลงไป

เอาน้ำสุรารักษาแผลใจ เผื่อว่ามันสิไคกว่าเก่า

แต่จักว่าเป็นอิหยัง น้อคึจั่ง คิดฮอดแต่เขา

เบิ่ดเหล้าเป็นลัง กะยังบ่เซา ฮักเขาได้เลยจักเทื่อ

ยกเอายกเข้าไป พอให้ใจมันได้ฮู้เมือ

เหล้าขมๆ กับใจเหลือๆ มาถืกกันคักแท้น้อ

*สาดเหล้าลงคอ ล้างใจพอกะเทิน

กินจนฮากจนว่าเดิน หย่างเซซกเซซ้าย

แฮงเมากะแฮงคิดฮอดเขาหลาย แล้วจั่งมานั่งฮ้องไห้

สิเป็นสิตายนำเขา

**เมาแล้วกะยังบ่ลืม อยากลืมกะลืมบ่ได้

มันบ่ ได้ซ่อยอันได๋ เลยดีกรีและความเมา

ยกแก้วขึ้นมาบาดได๋ ยังคิดเห็นแต่หน้าเขา

ว่าสิเอาเหล้ามาล้างใจ มันบ่แม่น

***เมาแล้วกะยังบ่ลืม อยากลืมกะลืมบ่ได้

มันบ่ ได้ซ่อยอันได๋ เลยดีกรีและความเมา

ยกแก้วขึ้นมาบาดได๋ ยังคิดเห็นแต่หน้าเขา

ว่าสิเอาเหล้ามาล้างใจ มันบ่แม่น

แฮงเมา แฮงคิดฮอดหลาย

ซ้ำ*/**/***/**/***

โอ โฮ๊ะ โอ้ย

แฮงเมาแฮงคิดฮอดเขา