เดิน

กาลเวลาที่หมุนเวียนเปลี่ยนไป

ใจคนเราก็ล้วนย่อมเปลี่ยนแปรผัน

พยายามจะลุกเดินต่อไป

ในเวลาที่หลายคนถอดใจ

จุดหมายยังห่างไกลเหลือเกิน

มีบางคนบอกชั้นให้ตัดใจ

ในบางคราวชีวิตไม่เป็นดั่งหวัง

ฉันก็รู้ว่าฝันนั้นอยู่ไกล

ภายในใจบางครั้งก็เหนื่อยจนท้อ

แต่จะขอเดินต่อไป

ต่อให้วันพรุ่งนี้มืดมิดเท่าไร

ฉันเองก็ยังยังไม่เคยถอนใจ

หากว่าวันพรุ่งนี้ไม่เหลืออะไร

ฉันก็ไม่เคยไม่เคยเสียใจ

ต่อให้วันพรุ่งนี้จะร้ายยังไง

ถึงตายไม่กลัวไม่มีทางถอยไป

จะยังอยู่ตรงนี้จนฉันต้องไป

ขอเดินต่อไปจนหมดลมหายใจ

ต้องผิดหวังมากมายเท่าไร

ฉันเองจะยอมรับไว้

หากต้องใช้ทุกลมหายใจ

ฉันพร้อมจะยอมให้ไป

ต้องเจ็บอีกกี่ครั้งก็จะไม่สนใจ

จะอยู่จะขอเดินต่อจะยังคงก้าวไป

ต้องเจ็บอีกกี่ครั้งก็จะไม่สนใจ

จะยังคงก้าวต่อไป

ต่อให้วันพรุ่งนี้มืดมิดเท่าไร

ชั้นเองก็ยังยังไม่เคยถอนใจ

หากว่าวันพรุ่งนี้ไม่เหลืออะไร

ฉันก็ไม่เคยไม่เคยเสียใจ

ต่อให้วันพรุ่งนี้จะร้ายยังไง

ถึงตายไม่กลัวไม่มีทางถอยไป

จะยังอยู่ตรงนี้จนฉันต้องไป

ขอเดินต่อไปจนหมดลมหายใจ