ความจริง

วันนี้เธอยังเหมือนเดิม

สวยงามและสดใส

เนิ่นนานแม้จากกันไปด้วยน้ำตา

ยังจดจำสายตา

เสียงเธอที่อ่อนหวาน

ได้ย้อนความทรงจำนั้น ให้หวนมา

ยิ่งคิดยิ่งเพ้อไปตามอารมณ์พัดพา

เธอคงจะไม่ตั้งใจให้เราได้สบตา

แต่ยิ่งเธอยิ้มและทำท่าที

อย่างที่เราคุ้นเคย

ฉันยิ่งย้ำและบอกตัวเองไว้

อย่าลืมความจริงที่เธอเคยทิ้งเราไป“

อย่าลืมความจริงที่มันไม่มีทาง

กับความรักที่เราต้องเจ็บและใช้น้ำตาล้างทุกอย่าง

ให้ลบเลือน อย่าลืมว่าความจริงเป็นอย่างไร

โวโอ๊ะ โอโฮ้อา

ต้องหลบไม่มองสายตา (สายตา)

ก็รู้ฉันยังอ่อนไหว (ฮู้ว)

หากถลำใจและกลับไป เป็นเหมือนวันเก่า (เหมือนวันเก่า ฮูว)

ยิ่งคิดยิ่งเพ้อไปตามอารมณ์พัดพา

และเธอคงจะไม่ตั้งใจให้เราได้สบตา

แต่ยิ่งเธอยิ้มและทำท่าที

อย่างที่เราคุ้นเคย

ฉันยิ่งย้ำและบอกตัวเองไว้

อย่าลืมความจริงที่เธอเคยทิ้งเราไป“

อย่าลืมความจริงที่มันไม่มีทาง

กับความรักที่เราต้องเจ็บ

และใช้น้ำตาล้างทุกอย่าง

ให้ลบเลือน อย่าลืมว่าความจริงเป็นอย่างไร

ฮู้ว...

อย่าลืมความจริงที่เธอเคยทิ้งเราไป“

ความจริงมันไม่มีทาง

กับความรักที่เราต้องเจ็บ

และใช้น้ำตาล้างทุกอย่าง

ให้ลบเลือน (โฮโฮ้)

อย่าลืมว่าความจริง (โฮโฮ้)

ความจริงที่เธอทิ้งเราไป

อย่าลืมความจริง

มันไม่มีทาง

กับความรักที่เราต้องเจ็บ

และใช้น้ำตาล้างทุกอย่าง

ให้ลบเลือน

อย่าลืมว่าความจริงเป็นอย่างไร (ฮู้ว)

โอ้โฮ (ฮู้ว)

โอ้โฮ (ฮู้ว)