กอดที่ว่างเปล่า

เธอรู้ว่าฉันจริงใจ ไม่เคยคิดนอกใจกัน

และฉันรู้ดีว่าเธอ ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นเช่นนั้น มันแค่หวั่นไหวไป

จนฉันได้พบความจริง ว่ามันคือเรื่องใหญ่

เพราะเธอกำลังทนฝืน แกล้งยืนข้างคนๆเดิมกันไป ไม่อยากทำร้ายกัน

เธอยืนกอดกับฉัน แต่มันแทบหมดความหมาย

น้ำเสียงในคำว่ารักกัน ไม่เหมือนที่ฉันเคยจำได้

เหมือนเหลือแค่เพียงกาย แต่ใจไม่เหลือให้กัน

มือยังจับคนนี้ แต่ใจเธอจูบคนนั้น

ฉันเห็นความจริงที่แววตา ว่าเธอทนฝืนมัน

ถ้าเธอยังหวังดีกัน ช่วยเดินจากฉันให้มันจบไป

เธอสงสารฉันทำไม ไม่ควรต้องเสียเวลา

ไม่มีใครโทษโกรธเธอ เมื่อความสำคัญมันหมดเวลา ช่วยกล้าตัดสินใจ