Yeniden

Yeniden, yeniden, yeniden...

Uçacak kalbimin kuşları...

Yeniden, yeniden, yeniden...

Açacak kırılan kanatları...

Gülümsedim göğe...

Varmışçasına umudum.

Yalnız başına gitmek cesaret isterdi

Korktum ve bile bile yanlışlarıma tutundum...

Saf suya süründüm.

Kirli kaldı ruhum arzuya büründüm.

Merhem olmaktı hayalim yaralara

Olmadı savaş oldum mermi oldum namluya sürüldüm...

Yandı yaralı yazı yeniden

Yazdı yaramı yazgım aman aman

Vurdu yeminlerimi biliyorum...

Sessiz kaldım.

Düştüğüm o derin çukurun dibinde...

Kayboldum.

Kimsenin bilmediği görmediği bir gökyüzünde

Güçlü kaldım. ayakta...

Tutundum daha sıkı tutundukça,

Ellerimi kanatan o keskin umuda...

Bilirim anlamak zor, kalmamak zor

Gidenleri anlamak zor

Yeniden uyanıp güne başlamak zor

Beni yazlara sor, ayazlara sor

Şu kirli beyazlara sor

Yeniden uyanıp güne başlamak zor