Fípan Fagra

(1)

Skalli undir fjalli býr,

garpar til hann ríða:

tað var honum til eydnu lagað,

hann átti dóttur fríða.

Hátrummar í høll hermenn ríða fram

Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann

(6)

Eirikur gongur frá strondum niðan

ein við ongar sveinar,

hann sær frúgv við akur sita,

talar við hana eina.

Hátrummar í høll hermenn ríða fram

Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann

(8)

"Tað var mær til eydnu lagað,

eg skuldi akur goyma

siti eg úti árla og síðla,

eg kann ikki vánir gloyma."

Hátrummar í høll hermenn ríða fram

Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann

(9)

"Eg vil teg við sømdir fá,

ást og góðan vilja,

føra teg so til hallar heim

og teg frá vánum skilja."

(Solo)

(16)

Risin gongur frá strondum niðan,

ein við ongar sveinar,

hann sær frúgv við akur sita,

talar við hana eina.

Hátrummar í høll hermenn ríða fram

Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann

(20)

Kjaftur hans er ógviligur,

nasarnar tær eru langar,

so eru hansara kjálkabein

sum fjórðung var at ganga.

Hátrummar í høll hermenn ríða fram

Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann

(35)

Tá ið tú kemur í trongan skógv,

tú hav væl onnur klæði,

rív upp á teg bjørkuvið,

tað javnt við jørðina dragi!"

Hátrummar í høll hermenn ríða fram

Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann

(45)

"Navn hevur tú av neyðum fingið,

so tíni klæði skorin,

tað er ikki á tínari ævi,

tú hevur tað tílíkt borið!"

Hátrummar í høll hermenn ríða fram

Jómfrú leikar í lundum við tann edil mann